Με τη βεντάλια των υποψηφίων να έχει ανοίξει πλήρως, μπαίνουν και οι τελευταίοι σε μια διάταξη μάχης που θα είναι και δύσκολη αλλά και επικίνδυνη. Η μάχη ενός εκάστου υποψηφίου αλλά και των κομμάτων που τους υποστηρίζουν θα πρέπει να δοθεί σε δύο επίπεδα. Να είναι μεν σκληροί όσον αφορά τον αντίπαλο και την ίδια ώρα προσεκτικοί για να μην προκαλεί αντιδράσεις και να απομακρύνει κόσμο. Από την άλλη χρειάζονται μεν οι χαμηλοί τόνοι, χωρίς αυτό να δείχνει αδυναμία διαχείρισης των ζητημάτων που θα αναφύονται.

Μια, δύο ή τρεις μονάδες μπορεί να φαίνονται μικρή απόσταση για να καλυφθεί, πλην όμως σε αριθμό ψηφοφόρων ενδεχομένως να είναι κάπου μεταξύ 10 και 15 χιλιάδες άτομα. Κάτι που καταδεικνύει και το πόσο σημαντικό ρόλο θα παίξει τους επόμενους μήνες η στρατηγική που θα ακολουθήσουν όλοι οι υποψήφιοι και τα επιτελεία τους.

 ΕΠΑΙΞΕ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΑ: Στην Πινδάρου γνώριζαν από νωρίς τις δυσκολίες που είχαν μπροστά τους και οι περισσότεροι στα ανώτερα δώματα της συναγερμικής ηγεσίας δεν απέφευγαν να παραδεχθούν το πρόβλημα που είχαν με μια υποψηφιότητα Αβέρωφ Νεοφύτου. Η «αρνητική εικόνα» για τον συναγερμικό ηγέτη δεν ήταν μόνο στους εκτός ΔΗΣΥ που υπήρχε αλλά και μέσα στον δικό τους χώρο. Και ήταν πάνω σ’ αυτό το κεφάλαιο που άρχισαν από την αρχή να εργάζονται. Να πειστεί πρώτα και κύρια ο συναγερμικός κόσμος για τον Αβέρωφ Νεοφύτου.

Μιλώντας κανείς με στελέχη του ΔΗΣΥ αυτό που μεταδίδουν είναι πως ο κόσμος πείθεται και η εικόνα αλλάζει. Οι δημοσκοπήσεις που τρέχουν αυτή την περίοδο, τόσο σε επίπεδο κομμάτων όσο και επιτελείων, αναμένεται να δείξουν πού στέκεται σήμερα ο Αβέρωφ Νεοφύτου και πόσο δρόμο έχει καλύψει.

Γιατί στο πρώτο εξάμηνο στόχευσε στο να περάσει το μήνυμα πως είναι ο μόνος εκ των υποψηφίων που έχει ατζέντα και μπορεί να ηγηθεί του τόπου. Την εβδομάδα που πέρασε φρόντισε να παίξει και Ευρωπαϊκά με τη συμμετοχή του στο συνέδριο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος να τύχει μεγαλύτερης δημοσιότητας από την παρουσία του Προέδρου Αναστασιάδη μαζί σε Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και ΕΛΚ.

Παράλληλα με την προβολή του ηγετικού/ευρωπαϊκού προφίλ του Αβέρωφ Νεοφύτου, από την Πινδάρου διαμηνύουν με κάθε ευκαιρία πως δεν είναι διατεθειμένοι να χαριστούν σε κανένα εκ των βασικών αντιπάλων τους και κυρίως στον Νίκο Χριστοδουλίδη. Είναι ξεκάθαρο πως θα κυνηγούν και θα αναδεικνύουν το κάθε λάθος του τέως υπουργού Εξωτερικών, μιας και η υποψηφιότητά του συνεχίζει να προκαλεί ρήγματα στον ΔΗΣΥ και να αφαιρεί δυναμική από τον δικό τους υποψήφιο.

Το κεφάλαιο «λογοκλοπή» θα συντηρείται συνεχώς και με κάθε ευκαιρία θα αναδεικνύεται. Βάζοντας από τη μια πίεση στον αντίπαλο και παράλληλα προβληματίζοντας εκείνη τη μερίδα των ψηφοφόρων του ΔΗΣΥ που αμφιταλαντεύονται.

ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΗΣ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗΣ: Η απόσταση μεταξύ του γραφείου του Νίκου Χριστοδουλίδη και του κτηρίου του Δημοκρατικού Κόμματος, για όσους την έχουν διανύσει, είναι μερικά λεπτά. Χρειάστηκε όμως να περάσει ένα μεγάλο διάστημα μέχρι να έρθει η ώρα που ο ανεξάρτητος υποψήφιος να επισκεφθεί και επισήμως τα γραφεία του κόμματος, που όπως όλα δείχνουν θα είναι ένας εκ των βασικών υποστηρικτικών του. Πριν από τη συνάντηση που θα πραγματοποιηθεί το απόγευμα της Δευτέρας, υπήρξαν ουκ ολίγες επικοινωνίες μεταξύ Νικόλα και Νίκου. Με τον καθένα να θέλει να γνωρίζει τις προθέσεις του άλλου ώστε να υπάρχει μιας μορφής συντονισμός.

Στο επιτελείο Νίκου Χριστοδουλίδη γνωρίζουν ήδη πολύ καλά πως έχουν πολλές μάχες να δώσουν σε διάφορα επίπεδα. Γι’ αυτό και οι παλαιότεροι στον χώρο της πολιτικής υποστηρίζουν πως θα πρέπει να μοιράζονται ρόλοι και θα κινούνται σε διάφορα επίπεδα. Το θέμα των ρόλων αναμένεται να ξεκαθαρίσει στο επόμενο διάστημα όταν πλέον θα κλείσουν και οι αποφάσεις των κομμάτων που θα στηρίξουν την ανεξάρτητη υποψηφιότητα Νίκου Χριστοδουλίδη.

Με δεδομένες τις επιθέσεις που δέχεται ήδη ο υποψήφιος, στο επιτελείο υπάρχει ο προβληματισμός εάν θα μπουν στο παιχνίδι των αντεγκλήσεων που προσπαθεί να τους παρασύρει η Πινδάρου ή εάν θα συνεχίσουν στο ίδιο με το σημερινό τέμπο. Αμφότερες οι κινήσεις εμπεριέχουν ρίσκο: Οι αντεγκλήσεις είναι ένα παιχνίδι που το ξέρει πολύ καλά «ο αντίπαλος» και είναι δύσκολο να τον κερδίσει. Η διατήρηση χαμηλών τόνων και η προβολή ενός ήπιου προφίλ είναι μεν στρατηγική επιλογή του επιτελείου Χριστοδουλίδη, αλλά φαίνεται πως οι μελλοντικοί συνεργάτες του θέλουν, χωρίς να ξεφεύγει από αυτό τον κανόνα να αρχίσει να γίνεται πιο έντονος στις τοποθετήσεις του. Κυρίως αναμένουν από αυτά να αρχίσει να ρίχνει δημοσίως θέσεις και να καθορίζει τις κινήσεις και των υπολοίπων.

Την εβδομάδα που πέρασε ο Νίκος Χριστοδουλίδης άρχισε να βγαίνει ο ίδιος μπροστά με κάποιες ραδιοφωνικές/τηλεοπτικές παρεμβάσεις. Μέχρι να είναι έτοιμη η ομάδα των ατόμων που θα εκπροσωπούν τον υποψήφιο στις διάφορες συζητήσεις. Ο τρόπος που εργάστηκε ο Ν. Χριστοδουλίδης τους πρώτους πέντε μήνες του έτους, είχαν να κάνουν με την ετοιμασία της υποψηφιότητας. Πλέον θα πρέπει να κινηθεί στο κεφάλαιο προβολής θέσεων. Το πρώτο βήμα –κάτι που δίνει και απάντηση στην κατηγορία της συναγμερικής ηγεσίας περί «υποψηφιότητας κενού περιεχομένου»– έγινε με τις επιστολές που είχαν παραδοθεί διά χειρός στις κομματικές ηγεσίες τις προηγούμενες ημέρες.

ΑΠΟΦΑΣΗ ΚΑΙ ΕΞΑΓΓΕΛΙΑ: Παράδοξο μεν αλλά αναμενόμενο για τη συνεργασία ΑΚΕΛ – Μαυρογιάννη. Σήμερα αναμένεται να επικυρωθεί κατά τρόπο πανηγυρικό η στήριξη στην υποψηφιότητα Ανδρέα Μαυρογιάννη ο οποίος με τη σειρά του θα προχωρήσει και στην εξαγγελία. Παρόλο ότι το σύνηθες είναι πρώτα να εξαγγέλλει κάποιος υποψηφιότητα και ακολούθως να λαμβάνεται η κομματική απόφαση (και εδώ τα στελέχη του ΑΚΕΛ ρίχνουν ως παράδειγμα την περίπτωση Χριστοδουλίδη – ΔΗΚΟ) εντούτοις σε όλους ήταν εξ υπαρχής αρκούντως σαφές ότι έτσι θα γινόταν.

Ο ίδιος ο Ανδρέας Μαυρογιάννης άμεσα ή έμμεσα είχε από την αρχή πει ότι η δική του υποψηφιότητα δεν ήταν αυτοσκοπός. Θα κατέβαινε στη μάχη των προεδρικών εκλογών εφόσον διασφάλιζε στήριξη. Δεν ήταν σε καμιά περίπτωση take it or leave it και σε σύγκριση με άλλες πιθανές υποψηφιότητες φαίνεται πως η συγκεκριμένη προσέγγιση έγειρε την πλάστιγγα στο ΑΚΕΛ υπέρ του.

Χωρίς εμπειρία από εκλογές –κάτι που παραδέχεται ο ίδιος αλλά και το ΑΚΕΛ– θα χρειαστεί να αναλώσει πολλές δυνάμεις σ’ αυτό το κεφάλαιο. Τα παθήματα της υποψηφιότητας Χριστοδουλίδη είναι ήδη μπροστά του και τουλάχιστον προ της εξαγγελίας φαίνεται ότι θα τα αποφύγει.

Ο ίδιος σκοπεύει να αναζητήσει και υποστήριξη πέραν από το χώρο του ΑΚΕΛ και οι ενδείξεις είναι πως θα κερδίσει τους Οικολόγους. Αυτό, τουλάχιστον επικοινωνιακά, μπορεί να βοηθήσει προκειμένου να υπάρχει απάντηση σε κατηγορίες περί «υποψήφιου του ΑΚΕΛ». Εξέλιξη σημαντική και για το ίδιο το ΑΚΕΛ προκειμένου να βρίσκει πάτημα να κατηγορεί τον Αβέρωφ Νεοφύτου ως κομματικό υποψήφιο τον οποίο υποστηρίζει μόνο το κόμμα του.

Σε όλα τα επιτελεία και στα κόμματα ο κύριος στόχος των προεδρικών εκλογών είναι ο υποψήφιος που υποστηρίζουν να περάσει στον δεύτερο γύρο. Οι λεπτές ισορροπίες καθιστούν τη μάχη αμφίρροπή και το κάθε λάθος, όσο πλησιάζουμε προς την κάλπη, θα μετρά διπλά και τριπλά. Το ερώτημα είναι εάν ο εξοντωτικός πόλεμος των επόμενων μηνών θα αποβεί μοιραίος για τις όποιες συνεργασίες για τον δεύτερο γύρο των Προεδρικών Εκλογών του 2023.

Η πίεση στρέφεται και προς τον Λόφο

Στην Πινδάρου άρχισαν από τώρα να διαφημίζουν την παρουσία του Προέδρου Αναστασιάδη στο συνέδριο του κόμματος που θα πραγματοποιηθεί σε δύο εβδομάδες. Μια νέα κίνηση κεφαλαιοποίησης της παρουσίας Νίκου Αναστασιάδη, αναμένοντας εκ νέου μηνύματα από τον ιστορικό ηγέτη της παράταξης τους. Αυτό που θα επιχειρηθεί να φύγει ως μήνυμα από το στόμα του Νίκου Αναστασιάδη είναι η καθαρή στήριξη προς τον Αβέρωφ Νεοφύτου. Θέλουν μια τοποθέτηση που θα κλείνει τη συζήτηση «δημόσια υποστηρίζει Αβέρωφ και παρασκηνιακά Χριστοδουλίδη». Κατά τον ανάλογο τρόπο που είχε κλείσει στην πανηγυρική σύνοδο του Ανωτάτου Συμβουλίου το κεφάλαιο «σχέδιο Β».

Στον Λόφο δεν είναι όμως με αυτά που ασχολούνται, αλλά με το πώς θα διαχειριστούν την πίεση που δέχονται κυρίως οι υπουργοί της Κυβέρνησης, από την Πινδάρου προκειμένου να προωθηθούν και να δοθούν λύσεις σε σειρά ζητημάτων. Και όπως είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε αυτή πίεση που ασκείται άρχισε να προκαλεί δυσφορία σε μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου.

Σίγουρα δεν αναμένεται κάποιοι ότι θα βγουν δημόσια να το πουν, αλλά πλέον αποτελεί θέμα συζητήσεις όχι μόνο στους διαδρόμους του Προεδρικού Μεγάλου αλλά και εκτός. Και είναι ένα ζήτημα που φαίνεται να προβληματίζει και τον Πρόεδρο λαμβανομένων των εντολών που είχε από την αρχή δώσει ως προς την προσοχή που θα πρέπει να επιδείξουν οι συνεργάτες του στην κυβέρνηση.

Όμως, πέραν όλων αυτών, που λίγο ή πολύ είναι αναμενόμενα, φαίνεται πως υπάρχει ακόμα κάτι που κυκλοφορεί πάνω στον Λόφο. Το ενδεχόμενο μιας υποψηφιότητας Νίκου Αναστασιάδη. Γιατί, απ’ ό,τι μαθαίνουμε, κάποιοι εκ των συνεργατών του έχουν ρίξει αυτή την ιδέα. Απ’ ό,τι μαθαίνουμε, ο ίδιος ο Νίκος Αναστασιάδης είναι κάθετα αρνητικός, σήμερα. Αλλά όλοι ξέρουν πως μέχρι τον Δεκέμβρη υπάρχει τεράστιος πολιτικός χρόνος και τίποτε δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένο.

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

Στο γήπεδο του αντιπάλου 

Το να μεταφέρεις το πρόβλημα ή τη σύγκρουση στο γήπεδο του αντιπάλου αποτελεί κατά κανόνα μια στρατηγική που ακολουθείται σε διάφορα επίπεδα. Συνήθως το βλέπουμε να γίνεται από τον πιο ισχυρό προς τον λιγότερο ισχυρό. Για παράδειγμα η Τουρκία προσπαθεί να κρατήσει τις επιχειρήσεις κατά των Κούρδων στο έδαφος του Ιράκ αλλά και της Συρίας. Η Ρωσία μετέφερε τη σύγκρουση με το Κίεβο εντός του ουκρανικού εδάφους.

Τόσο η Τουρκία όσο και η Ρωσία θεωρούνται από στρατιωτικής πλευράς πιο ισχυρές των αντιπάλων τους και προσπαθούν να επιβεβαιώσουν αυτή τους την ισχύ στο έδαφος των γειτονικών τους χωρών.  Από την άλλη υπάρχουν και οι χώρες που συγκριτικά να είναι υποδεέστερες των αντιπάλων τους, όπως για παράδειγμα το Ισραήλ, που μπορεί επίσης να καταφέρνουν να μεταφέρουν τη σύγκρουση στο σπίτι του αντίπαλου.  Η τακτική αυτή ακολουθείται και στην πολιτική. Είτε για να υπάρξει επίδειξη ισχύος είτε για να δημιουργηθούν προβλήματα στην αντίπαλη πλευρά. Και ήδη έχουμε αρκετά παραδείγματα σ’ αυτό τον «εκλογικό πόλεμο» αν και ακόμα στην αρχή.

 

Πηγή: Φιλελεύθερος-Του Aνδρέα Πιμπίσιη